Tak naprawdę to w każdej sekundzie umiera nadzieja, niekoniecznie nasza, ale kogoś kto trzymał się jej do utraty tchu, miał ją i wierzył w nią dopóki nie oddał ostatniego tchnienia, póki ostatni raz nie zapłakał. Ostatnio bardzo dużo chciałabym przekazać, a mam tak mało czasu. Wszystko jest nagle takie ograniczone, brakuje mi kilku godzin w dobie na pogodzenie nauki ze spotkaniami z NIM. Oczywiste jest chyba co wybieram z własnej, nieokiełznanej głupoty. Zaprzepaszczam swoją karierę, która kiedyś stała przede mną otworem. Trudno jest odrobić stracony czas, trzeba iść jedynie do przodu zapominając o tym co było, wybaczyć sobie i powiedzieć, że następnym razem będzie lepiej. Korzystając z panującej tu pustki pozwolę sobie na wypisanie swoich skromnych marzeń (niby taka forma terapii, która pomoże mi się pozbierać).
Marzenia godne marzenia:
- Uzyskać średnią powyżej 4,0 - w szkole oczywiście
- Być zawsze przygotowaną, nie marnować ani chwili tutaj
- Schudnąć do rozmiaru XS i nie przejmować się faktem, że to już za wiele
- Żyć chwilą, własnym stylem
- Znaleźć tego jedynego i niepowtarzalnego
- Pocałować go raz jeszcze... - to jest godne rozwinięcia, bo w sumie co skłania mnie do tego, iż tego tak bardzo pragnę? Za każdym razem gdy jestem bliżej niż wyznaczona, przez moją chorą psychikę, odległość, przestaję słuchać, a zaczynam patrzeć, oczami wyobraźni rzecz jasna. Zatapiam się w tym marzeniu, a jednocześnie walczę z pokusą wspięcia się na palce i zrobienia z siebie kompletnej idiotki, bo przecież to więcej niż wiadome, że zostałabym odepchnięta szybciej niż konstytucja przewiduje. Cóż, taki los gwiazdy (stwierdzenie to miało mi pomagać, a na razie mnie tylko bawi).
- Być idealną córką, siostrą, przyjaciółką, dziewczyną
- Zachowywać idealny porządek (z natury jestem straszną bałaganiarą)
- Spełnić każdy z powyższych punktów, a także wiele innych, które powinny się tu znaleźć, ale aktualnie wypadły mi z pamięci.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz